Miejsce świadczenia usług – MOSS

Od dnia 1 stycznia 2015 r. świadczenie usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych będzie podlegać podatkowi w miejscu, w którym usługobiorca ma siedzibę. Z tym dniem bowiem wejdą w życie zmiany do ustawy o VAT, które wprowadzą przepisy dotyczące małego punktu kompleksowej obsługi (MOSS). Umożliwi on podatnikom świadczącym usługi telekomunikacyjne, nadawcze radiowe i telewizyjne oraz usługi elektroniczne, na rzecz osób niebędących podatnikami w państwach członkowskich, w których nie mają oni siedziby, rozliczanie VAT należnego z tytułu świadczenia tych usług, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej w państwie członkowskim, w którym posiadają numer identyfikacyjny. Dzięki temu systemowi podatnicy będą mogli uniknąć rejestracji w każdym państwie członkowskim, w którym usługi te będą podlegać opodatkowaniu. Jest to rozwiązanie podobne do tego, które obowiązuje w odniesieniu do usług elektronicznych świadczonych przez usługodawców niemających siedziby działalności gospodarczej w Unii Europejskiej na rzecz niepodatników.

System ten ma charakter fakultatywny.

Zarówno przedstawiciele Ministerstwa Finansów jak i Komisji Europejskiej podczas Konferencji VAT – Miejsce świadczenia usług/Mały punkt kompleksowej obsługi (Mini One Stop Shop, MOSS), która odbyła się w Warszawie w dniu 9 września 2014 r., podkreślali, że sprzedający te usługi będzie musiał ustalić kto jest ich nabywcą. Jeśli będzie to osoba niebędąca podatnikiem wówczas sprzedawca może stosować reguły MOSS. Aby ustalić, w którym państwie członkowskim usługi te będą opodatkowane, sprzedawca tych usług będzie musiał posiadać przynajmniej dwa niesprzeczne ze sobą dowody, które potwierdzą jakiego kraju rezydentem jest nabywca usługi. Wśród przykładowych dowodów Ministerstwo Finansów wymieniło: adres na fakturze, adres IP, dane dotyczące rachunku bankowego, kod państwa z karty SIM, lokalizacja łącza stacjonarnego oraz inne informacje istotne z handlowego punktu widzenia, np. informacje związane z metodami płatności lub historią transakcji z klientem.

Jak podkreślano podczas konferencji, mogą jednak wystąpić przypadki kiedy sprzedawca nie będzie miał możliwości uzyskania odpowiednich dowodów na to w którym kraju osoba (niepodatnik) ma miejsce zwykłego pobytu czy miejsce stałego zamieszkania. Jednak zarówno przedstawiciele Komisji Europejskiej jak i Ministerstwa Finansów stwierdzili, że nie jest możliwa do osiągnięcia 100% dokładność ustalenia miejsca, w którym znajduje się każdy indywidualny usługobiorca.